Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι

Το θέμα του εάν η φιλία και το σεξ μπορούν να συμβαδίσουν ή όχι είναι μεγάλο και πολύπλοκο. Αυτήν την φορά όμως δεν θα ασχοληθώ ακριβώς με αυτό το θέμα παρά με κάτι κάπως σχετικό...

Υπάρχει ο κύριος «θα ήθελα να γίνω πιλότος» αλλά επειδή αυτό ακούγεται χαζό - και κάπως θα πρέπει να τον αναφέρω - ας τον πούμε ο κύριος Ρο. Με τον Ρo γνωριζόμαστε εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η αρχή έγινε σε αρκετά ουδέτερο επίπεδο με συζητήσεις κυρίως για ένα κοινό ενδιαφέρον των δύο μας (βλέπε το αρχικό όνομα), που ήταν και ο λόγος που ήρθαμε σε επικοινωνία εξ αρχής. Αλλά και γενικά περί ανέμων και υδάτων. Κάποια στιγμή ξεκινώντας ως αστείο, τα θέματα των συζητήσεων πονήρεψαν, κάτι που δημιούργησε περιέργεια... Λίγο καιρό αργότερα έγινε και το μοιραίο. Κάτι που μάλλον εξελίχτηκε σε μοιραίο, όνομα και πράγμα!

Ως εραστής ο κ. Ρο, βασικά δεν θα έλεγα πως ήταν και ο καλύτερος που είχα γνωρίσει. Ίσως επειδή έλειπε αυτό που μάλλον λένε χημεία, μεταξύ των δύο. Αλλά αυτός δεν είναι ο κύριος λόγος που αργότερα αυτή η πράξη έγινε «μοιραία». Το πρόβλημα είναι πως αν και ήταν ξεκάθαρο πως δεν επρόκειτο για κάτι παραπάνω από σεξ, ο κ. Ρο, έπειτα από αυτό άλλαξε. Τα γλυκόλογα και τα σχετικά αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο όπως επίσης και τα κεράσματα αλλά και οι προτάσεις από εκδρομές το Σαββατοκύριακο μέχρι και υπερβολικά πράγματα όπως ταξίδι στο Παρίσι (καλά ποιος είμαι πια;!) όταν κάποια στιγμή είχα αναφέρει πως δεν έχω πάει και ήθελα να το κάνω.

Πως αλήθεια μπορούμε να τραβήξουμε αυτήν την νοητή γραμμή που χωρίζει τους φίλους από τους εραστές; Και γίνεται να τα συνδυάσουμε αυτά τα δύο με ανώδυνες συνέπειες; Συνήθως ο λόγος γίνεται για άτομα που είναι ήδη καιρό φίλοι και κάποια στιγμή τυχαίνει να ξυπνήσουν δίπλα στο κρεβάτι και αν αυτό έχει επιπτώσεις η αλλαγές στην φιλία. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος ούτε καλά καλά φίλος δεν είναι αλλά ούτε και το άλλο, παρόλα αυτά βλέπεις πως μάλλον απελπισμένα προσπαθεί για το δεύτερο;

Ως φιλική παρέα ο κ. Ρο μου είναι πράγματι συμπαθής, αλλά φοβάμαι πως ακόμη και αν κρατήσω αυτήν την φιλική επαφή δυστυχώς θα του δίνω χωρίς να το θέλω ελπίδες. Αλλά και το να ξεκόψω τελείως το βρίσκω λίγο ανόητο έτσι ξαφνικά. Αλλά αξίζει πάλι άραγε να προσπαθείς να κρατήσεις μια τέτοια φιλία όταν μάλλον γνωρίζεις πως μόνο «κακό» κάνεις στον άλλον; Για την ώρα αποφάσισα να το ρίξω στην δουλειά και τα ταξίδια για να χαθώ για ένα διάστημα μήπως και ξεθυμάνει γενικά η όλη κατάσταση. Πολύ φοβάμαι όμως πως δεν θα ξεκαθαριστεί αυτό έτσι εύκολα και κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση... Και δεν είμαι καλός σε αυτά...

Το μέγεθος είναι.... σχετικό!

Το γεγονός πως κάθε άντρας είτε ετεροφυλόφιλος είτε ομοφυλόφιλος αντιλαμβάνεται διαφορετικά το μέγεθος (και δη συγκεκριμένα το προσωπικό του) είναι νομίζω γνωστό σε όλους. Βρίσκω όμως πάντα ενδιαφέρον όταν πέφτουν οι μάσκες (ή τα παντελόνια αν θέλετε) και εμφανίζεται η γυμνή αλήθεια. Προσωπικά δεν είμαι κολλημένος στο συγκεκριμένο σημείο του ανδρικού σώματος και συνήθως κοιτάω πιο ψηλά με πονηρό βλέμμα. Για αυτόν τον λόγο επίσης, εξαιρώντας τις εφηβικές σαχλαμάρες στα 15, ποτέ δεν μπήκα στο πειρασμό να μετρήσω ακριβώς πόσους πόντους είναι το καλύτερο κομμάτι μου. Ούτε είχα κάποια ιδιαίτερη σχετική απαίτηση. Παρόλα αυτά φαίνεται πως η ερώτηση «Πόσο τον .....;» είναι αρκετά συχνή και αγαπητή στις συζητήσεις στο internet. Θεωρώ πως είμαι μέτριου «αναστήματος» σε αυτόν τον τομέα και αυτό απαντάω αν τύχει και με ρωτήσει κάποιος. Αλλά πάντα βρίσκω ενδιαφέρουσες τις αντιδράσεις άλλων ατόμων ή τα σχόλιά τους όταν ξαφνικά το L ή το XL μέγεθός τους φαίνεται σαν να μίκρυνε στο πλύσιμο και εγώ ξαφνικά παίρνω επαίνους...

Ενδιαφέρον βρίσκω επίσης πως από παρατηρήσεις σε σάουνες, ντους, αποδυτήρια ή γενικά σε μέρη έτυχε να βρεθώ, οι περισσότεροι που ξυρίζουν ή κοντύνουν το εφήβαιο τρίχωμά τους είναι για να τονίσουν το μέγεθος... Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι λόγοι φυσικά, αλλά νομίζω κανένας δεν καίει τόσο τους άνδρες όσο αυτός της σύγκρισης στο συγκεκριμένο σημείο.

Γιατί όμως γίνεται τόσο θέμα για λίγα εκατοστά κρέας; Ίσως να είναι κάποιο αρχέγονο ένστικτο, ίσως απλώς μυθοποίηση της ιδέας πως όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερο. Σίγουρα όμως το μέγεθος δεν σημαίνει και πολλά, μια και τις περισσότερες φορές κατά την διάρκεια της στύσης το επίμαχο σημείο αποκτά στους περισσότερους άνδρες το αναγκαίο για την πράξη μέγεθος. Στην τελική ένα υπερβολικά μεγάλο μέγεθος έχει περισσότερα προβλήματα στύσης (όσον αφορά στην σκληρότητα και την χρονική διάρκεια) και πιθανόν να γίνεται λιγότερο απολαυστικό για τον/την παρτενέρ στο σεξ από ότι ένα κανονικό μέγεθος.

Ίσως να φταίει και ο άγραφτος κανόνας που ακόμη και στην τέχνη δεν επιτρέπει την εύκολη εμφάνιση του συγκεκριμένου ανδρικού σημείου, κάνοντας το σχεδόν πάντα ένα εντελώς προσωπικό θέματα του κυρίου του και των παρτενέρ του στις προσωπικές τους στιγμές. Από τα αρχαία Ελληνικά αγάλματα όπου πάντα το ανδρικό μόριο εμφανίζονταν περισσότερο συμβολικά παρά ρεαλιστικά με ιδιαίτερα μικρό μέγεθος. Ως και στις μέρες μας το ανδρικό μόριο πολύ πιο σπάνια εμφανίζεται ανοιχτά σε σύγκριση με το γυναικείο. Έτσι το πουλί αποκτά κάτι το κρυφό και μυστηριώδες, και όσο δεν είναι σε συχνή κοινή θέα ίσως τόσο περισσότερο θα τραβάει το ενδιαφέρον.

Στην τελική πάντως υπάρχουν λογής λογής πουλιά, το καθένα με την χάρη του. Οπότε...

Πρόταση Ταινίας: Young People Fucking

Οι φίλοι, που αποφασίζουν να προσπεράσουν τα όρια της φιλίας και να κάνουν κάτι ο ένας για τον άλλο. Το ζευγάρι, που μετά από πολύ καιρό μαζί προσπαθεί να ανακαλύψει κάτι που θα ξανά δώσει λίγο ενδιαφέρον στην σεξουαλική τους ζωή. Οι πρώην, που ξανά βγαίνουν ραντεβού. Το πρώτο ραντεβού, ενός γυναικά με μια κοπέλα που προσπαθεί να ρίξει αλλά τελικά οι ρόλοι αντιστρέφονται. Ο συγκάτοικος που θέλει να δανείσει την φίλη του στον συγκάτοικο του και να βλέπει.

Πέντε ιστορίες εντελώς διαφορετικών ανθρώπων που συμβαίνουν μέσα σε μια νύχτα και έχουν το μόνο κοινό στοιχείο το σεξ. Μια ενδιαφέρουσα ταινία που χωρίς να περνάει τα όρια του πορνό, παρουσιάζει κάτι που το κάνει σχεδόν ο καθένας· το σεξ.

Με λίγα λόγια
+ Μια ταινία που δεν το παίζει ηθική, δεν ντρέπεται να είναι ευθύς και μη σεμνότυφης χωρίς όμως ταυτόχρονα να γίνεται χύμα σαν πορνό.
+ Φρέσκοι και όχι ιδιαίτερα γνωστοί ηθοποιοί που υποδύονται ρεαλιστικούς χαρακτήρες
+ Πικάντικες και αρκετά αστείες σκηνές και διάλογοι
- Δυστυχώς αναφέρεται μόνο σε ετεροφυλόφιλους. (Αν και μερικοί από αυτούς δεν είναι οι τυπικοί στεγνοί ετεροφυλόφιλοι παρά περισσότερο ρεαλιστικοί που πειραματίζονται).

Όταν δεεεεεν....

Μια μικρή εισαγωγή. Μετά από μια κουραστική μέρα γυρνάς σπίτι σου, τρως το παγωτό σου και επειδή είσαι και παιδί από σπίτι λες να πλύνεις και κανένα ρούχο. Και εκεί που χαλαρώνεις στην καρέκλα σκέφτεσαι: «δεν ανοίγω και την ΥΧΨΩ σελίδα να δω αν κυκλοφορεί κανένα κελεπούρι;».

Σαν να ήταν παραγγελία *τσουπ* πετάγεται ένα κελεπούρι και σου μιλάει. Από την φωτογραφία του, φαίνεται συμπαθητικός. Εντάξει δεν είναι και κανένας Μπρατ Πιτ, αλλά ας μην είμαστε και επιλεκτικοί, στην τελική Σαββατόβραδο δεν κυκλοφορεί και ο καλύτερος κόσμος online. Πρόκειται απλώς για έναν 24χρονο φοιτητή. Σου ζητάει να βγείτε η μάλλον καλύτερα μπαίνει απευθείας στο ψητό και ρωτάει αν θέλεις να πας σε αυτόν για να σου δείξει την συλλογή γραμματοσήμων του (οπότε γλιτώνεις και χρόνο αλλά και τα λεφτά για τα ποτά! Τι άλλο θέλεις;). Χαρούμενος που σου άνοιξε η τύχη μια και εδώ και καιρό ήθελες κάτι ζουμερό νεανικό για αλλαγή. Έτσι, λες δεν πάει στο διάολο ας είναι αργά και ας δουλεύει ακόμη το πλυντήριο με τα ρούχα (παιδί από σπίτι, μην ξεχνιόμαστε!) θα πάω. Και αφού κάνεις έναν μικρό αγώνα δρόμου με ντουζ στα γρήγορα, λεωφορεία και μετρό φτάνεις στο ραντεβού... Και μην πολυλογώντας φτάνεις και στο κρεβάτι του φοιτητή.

Πρώτη εντύπωση:
Καιρό είχες να ξανά έρθεις σε επαφή με φοιτητικό περιβάλλον. Έπιπλα στο μίνιμαλ του «κρεβάτι - γραφείο - ντουλάπα», φωτιστικά από το ΙΚΕΑ και διάδρομοι γεμάτοι με πράγματα που δεν θα ήθελες ακριβώς να μάθεις τι είναι. Ααα και μην ξεχνάμε τους συγκάτοικους, που αν και ευτυχώς δεν είχες την χαρά να τους γνωρίσεις, έκαναν την παρουσία τους αισθητή με την φωνή τους.

Με αυτά και με αυτά αρχίζει και το ψητό, πέφτει στο κρεβάτι, πέφτεις απάνω του και αρχίζετε... Όλα καλά ως εδώ αλλά ξαφνικά έχεις όλο και περισσότερο την αίσθηση πως κάτι δεν είναι σωστό. Ο φοιτητής αν και ως τώρα είχε πάντα γρήγορα την πρωτοβουλία και μπήκε από μόνος τους στο ψητό τώρα στο κρεβάτι είναι αρκετά άβουλος. Σκέφτεσαι ώρα για τα καλά κόλπα για να ζεστάνουμε λίγο την υπόθεση. Κάτι που γίνεται ως ότου σου ζητάει να σταματήσεις όμως γιατί είναι στο παρά πέντε πριν τελειώσει (στα 5 λεπτά κρεβατιού). Πας πάσο και συνεχίζεις στο πιο ήρεμο. Τότε ξαφνικά (κάτι σαν ξυπνάει το ζώο μέσα μου) ξεθαρρεύει. Από πάνω βρίσκεσαι κάτω (όχι πως δεν σου αρέσει) και ο φοιτητής αρχίζει να κάνει παιχνίδι. Αντί να χαρείς όμως για τις εξελίξεις συνεχίζεις να έχεις την αίσθηση πως κάτι δεν είναι σωστό. Μια και ο φοιτητής παρά τα αγκομαχητά το μόνο που κάνει είναι να χτυπιέται σπασμωδικά και απότομα πάνω σου προκαλώντας κάθε άλλο παρά ηδονή. Τώρα θα σκεφτείτε πως υπάρχει και πιο άγριο σεξ αλλά αυτό που γίνονταν ήταν περισσότερο άτσαλο σεξ παρά άγριο. Και τώρα τι κάνουμε; Σταματάμε ντυνόμαστε και λέμε: «Συγνώμη, αλλά ξανά πάρε με όταν περάσεις τα βασικά μαθήματα» ή λέμε μπόρα είναι θα περάσει και περιμένουμε να περάσει;

Έτσι αρχίζουν οι αναλαμπές στο κεφάλι. Τώρα εξηγείται γιατί με ρώτησε αν έχω πολλές εμπειρίες, σκέφτηκα! Και καθώς περνούσαν διάφορα από το μυαλό του στιλ: «αν βρέξει δεν έχω ομπρέλα μαζί μου...» ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ο μικρός μου εκεί κάτω αποκοιμήθηκε! Όπα σκέφτηκα! Τώρα τι κάνουμε; Δεν άργησε να το καταλάβει και ο φοιτητής μια και άρχισε να τον πασπατεύει. «Κουρασμένος είμαι, δούλευα σήμερα» είπα από ευγένεια γιατί πως λες κατάματα σε κάποιον εκεί που νομίζει πως δίνει ρεσιτάλ ότι ούτε για επιθεώρηση δεν πιάνεται; Και εκεί που είσαι σχεδόν έτοιμος να πεις την πρώτη φτηνή δικαιολογία που θα σου περάσει από το μυαλό, ρωτάει: «Έχεις προφυλακτικό;» ... «όχι» απαντάς. «Κρίμα, ούτε και εγώ να πάρει» είπε. (Και που να είχε δηλαδή...) Ως συμβιβασμό αποφασίζουμε να τελειώσουμε μια στα γρήγορα ο καθένας εκ τοις χείρας τους. Αυτός τα κατάφερε, εσύ όχι. Έπειτα σηκώνεσαι, ντύνεσαι και φεύγεις μην όντας σίγουρος τι να πεις... Στην τελική πρώτη φορά σου συμβαίνει να μην κάνει κού-κου ο μικρός σου.

Το ερώτημα της ημέρας; Ποιος είναι ο καλύτερος και πιο ευγενικός τρόπος να σταματήσεις κάτι όταν παρατηρείς από την μεριά σου πως δεεεεν;